معنی فصل خطاب - جستجوی لغت در جدول جو

فصل خطاب

لغت نامه دهخدا

فصاحت، حکم به بینه یا سوگند، آنچه بین حق و باطل را جدا می کند، کلمۀ «اما بعد» که خطیب بعد از ذکر مقدمه می گوید

(فَ لُلْ خِ)

پیدا کردن. سخن، جدا کردن. (ترجمان علامۀ جرجانی ترتیب عادل بن علی) ، کلامی بلیغ که جدا کند حق را از باطل. (یادداشت مؤلف). الفصل بین الحق و الباطل. (اقرب الموارد). هر کلامی که فصیح و روشن باشد و فرق کننده بود میان حق و باطل. (غیاث) :
همه گفتار او فصل الخطاب است
همه کردار او سحر حلالا.
عنصری.
بنشست و خطبه کرد و بفصل الخطاب گفت
گر مشکلیت هست سوءالات کن تمام.
خاقانی.
، کلمه اما بعد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، عبارت البینه علی المدعی و الیمین علی المدعی علیه. (یادداشت مؤلف) (از منتهی الارب). رجوع به کلمه فصل شود، احادیث نبوی که فاصل است میان حق و باطل، یعنی جداکننده است حق را از باطل. (غیاث). رجوع به کلمه فصل شود

لغت نامه دهخدا

فصل الخطاب

پیدا کردن سخن، جدا کردن، آنچه بین حق و باطل را جدا کند

فرهنگ لغت هوشیار

فصل الخطاب

((فَ لُ لْ خِ))

هر کلام فصیح و روشن که حق رااز باطل جدا کند، کلمه «اما بعد» که خطیب بعد از ذکر مقدمه می گوید

فرهنگ فارسی معین

معنی فصل خطاب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما